Ne yapıyorduysak şimdi biz onu yapmadan da dönüyor dünya. Farkında mısınız? O çok önemli hayatlarımız o kadar da önemli değilmiş. Güzel kıyafetlerimiz işe yaramaz, güzel arabalarımız gereksiz, güzel evlerimiz birer hapishane, güzel paketlerin yaldızları bir bir döküldü işte.
Bin bir cefayla özel okulda okuttuğum oğlumun gelecek hayali “Gamer” ve “YouTuber” olmak. Twitch’den bahsediyor, araştırıyorum o ne ola ki diye. Evladım insanlığa faydalı bir şeyler dememe kalmadan dönüp kendime bakıp içime kaçıyorum. Neydi hayallerimiz ne olduk? Ve şimdi oğlumun hayallerini hangi yüzle küçümsüyorum, burun kıvırıyorum isteklerine? Kolay yoldan para kazanmak, abone sahibi olmak, tanınmak, oyun oynayarak hayat kazanmak istemesi garip mi bu dönemde? Boşa geçmiş hayatlar bölüm iki, üç?! Kimim ben ki yargılıyorum bu isteklerini? Biz yaratmadık mı özendikleri bu hayatları? Kendi küçük dünyalarımızda ne peşinde koştuk, neye merhem olduk ki ne bekliyoruz?
İskambil kağıtlarından kaleler gibi dağılıyor hayatlarımız bir bir. Kurduğumuz şehirler yerle bir. Hava alanları, alışveriş merkezleri, meydanlar, ibadethaneler, kafeler, restoranlar, gece kulüpleri terk edilmiş, bomboş. İçi boş binalar, içi boş yaşamlar. Neyle doldurduk bunları yıllar yılı da şimdi boşlukları pek de bir boşluk yaratmadı ya evrende, gaz bulutu, toz bulutu, bir varmış bir yokmuş, işte bak olmasa da olurmuş.
Ah nasıl da gözlerimiz kamaştı ışıklarla, parlattık parlattık, seyretmeye doyamadık kendi sahte yıldızlarımızı. Hepsi kaydı şimdi birer birer, meğer atmosferden geçen gök taşlarıymış, yok olmuş gitmiş, yanmış bitmiş kül olmuş, kaf dağından öte yol yokmuş.
Kendimizi dev aynalarında seyrettik hayran hayran yıllarca, egolarımız giyindi kuşandı arenalarda yerlerini aldı. Çarpıştık çarpıştık, tozu dumana kattık, o karmaşada bir keramet var sandık. Doldur çukur, boşalt çukur işlerimizle kan ter içinde işe yarar hislerimiz ve cebimizde üç kuruşla adam olduk sandık. Adam olmak derken insan olmak neymiş unuttuk gitti.
Hop çek desteden bir kart daha, koy bakalım üzerine. Şşş, dikkatli, sessizce, ürkütmeden.
Hey, kim yıktı şimdi bunları, kimin eli, kimin oyunu tüm bunlar? Oyun yoksa peki biz ne yapacağız ey dostlar?
Comments